**بهونه بی بهونه**
نوشته شده در تاريخ جمعه 8 مهر 1390برچسب:, توسط sara |

سکوت ما بهم پیوست و ما (ما) شدیم

تنهایی ما تا دشت طلا در من کشید

آفتاب از چهره ی ما ترسید

دریافتیم و خنده زدیم

نهفتیم و سوختیم

هرچه بهم تر, تنهاتر

از ستیغ جدا شدیم

من به خاک آمدم و بنده شدم

                         تو بالارفتی و خدا شدی



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: